Πόσα θύματα πρέπει να θρηνήσουμε ακόμα για να ξυπνήσει η Αρκαδία;

Η Αρκαδία έχει γίνει το σκηνικό τραγικών περιστατικών που θα έπρεπε να έχουν κινητοποιήσει τις αρμόδιες αρχές, ωστόσο η κατάσταση συνεχίζει να είναι ανησυχητική. Είναι πραγματικά ντροπιαστικό να αναλογιστούμε ότι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από περιστατικά που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν υπήρχαν οι κατάλληλες υποδομές και ανθρώπινοι πόροι.

Αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια γεγονότα, όπως η απώλεια μίας γυναίκας το 2024 στην περιοχή του Ελληνικού Γορτυνίας από τσίμπημα σφήκας λόγω της έλλειψης ασθενοφόρου. Αυτή η τραγική απώλεια ζωής έρχεται να υπογραμμίσει την καθολική αδυναμία του συστήματος υγείας στην περιοχή, που αν και διαρκώς προειδοποιείται, παραμένει ανενεργό.

Η έλλειψη οδηγών ασθενοφόρων και η αίσθηση ότι οι κρατικές αρχές είναι ανίκανες να προασπίσουν την ασφάλεια των πολιτών οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ζωή των ανθρώπων θεωρείται δευτερεύουσας σημασίας. Παρά τις συνεχείς απώλειες, η κατάσταση κοστίζει ανθρώπινες ζωές, και εντούτοις, οι υπεύθυνοι παραμένουν απαθείς. Το 2025, το ίδιο πρόβλημα που είχε προκαλέσει θάνατο το 2024 συνεχίζεται.

Το πιο επώδυνο μέρος αυτής της ιστορίας είναι οι οικογένειες πίσω από αυτά τα θύματα. Ο γιος της γυναίκας που έχασε τη ζωή της, ο κ. Νίκος Γιαννόπουλος από τη Δημητσάνα, αντιμετωπίζει τις δικές του πληγές και είπε ότι δεν θα κινηθούν νομικά για να αποφύγουν πρόσθετο ψυχολογικό βάρος. Η απογοήτευση είναι εμφανής, καθώς δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι θα δει δικαίωση.

Η παραίτηση ή η παραδοχή ευθυνών φαίνεται να είναι μακρινές έννοιες για τους υπευθύνους, οι οποίοι δεν έχουν αντιδράσει στους θανάτους που προκλήθηκαν από την αδιαφορία τους. Η εντύπωση που δημιουργείται είναι ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει, και αυτό είναι εξαιρετικά απογοητευτικό. Οι πολίτες αναρωτιούνται πότε θα της δοθεί η απαραίτητη προσοχή και εάν θα συνεχίσουν να ζουν με φόβο για τη ζωή τους κατά τη διάρκεια καθημερινών μετακινήσεων.

Είναι απαραίτητο να αναλογιστούμε: Πόσα θύματα θα χρειαστεί να θρηνήσουμε ακόμα για να γίνουν φανερές οι αδυναμίες του συστήματος; Η Αρκαδία, με τις ομορφιές και τα προβλήματά της, πρέπει να αποκτήσει την προσοχή που αξίζει, και οι υπεύθυνοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Στο τέλος, οι προσευχές δεν επαρκούν αν δεν υποστηρίζονται από συγκεκριμένες δράσεις και λύσεις.

Με εκτίμηση,
Μηνάς Αρτόπουλος
Δημοσιογράφος
Μέλος ΕΣΠΗΤ
11/4/2025