Μεταφορά του τελευταίου χιμπατζή της Κολομβίας σε καταφύγιο της Βραζιλίας
Ο Γιόκο, ο τελευταίος χιμπατζής που ζούσε σε αιχμαλωσία στην Κολομβία, έφυγε για τη Βραζιλία, αφήνοντας πίσω του δύο χρόνια μοναξιάς. Το ταξίδι του προς την ελευθερία και τη συντροφιά των ομόφυλών του ξεκίνησε με μια πτήση προς τη Σοροκάμπα, όπου βρίσκεται το μεγαλύτερο καταφύγιο πρωτευόντων στη Λατινική Αμερική.
Η ιστορία του Γιόκο
Ο 38χρονος Γιόκο, που ζυγίζει 60 κιλά και εμφανίζει σημάδια κακής φροντίδας, υπήρξε θύμα της παράνομης αγοράς άγριων ζώων. Αγορασμένος από έμπορο ναρκωτικών, πέρασε δύο χρόνια μόνος του, μέχρι την κατάσχεσή του το 2017 από την αστυνομία, η οποία τον έστειλε στο Βιοπάρκο Ουκουμαρί στην Κολομβία.
Στην πρόσφατη επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Κιβωτός του Νώε», δημοσιογράφοι του Γαλλικού Πρακτορείου συνόδευσαν τον Γιόκο κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του. Ο χιμπατζής ταξίδεψε σε κλουβί, με τη συνοδεία ενός κτηνιάτρου, ο οποίος ανησυχούσε για την ψυχολογική του ευημερία και την πιθανότητα ενσωμάτωσής του στο νέο περιβάλλον.
Μια νέα αρχή στη Σοροκάμπα
Ο Γιόκο έμεινε απομονωμένος για περίπου δύο χρόνια, χωρίς επαφή με άλλους χιμπατζήδες. Πριν την αποχώρησή του, είχε αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με μια θηλυκή χιμπατζή, την Τσίτα, η οποία δυστυχώς έφυγε από τη ζωή. Αυτό τον είχε επηρεάσει βαθιά, καθώς δεν είχε άλλη κοινωνική επαφή μετά το θάνατό της.
Οι αρχές της Κολομβίας και οι οργανώσεις για την προστασία της άγριας ζωής έκαναν αυτή τη σημαντική κίνηση με σκοπό να απελευθερώσουν τον Γιόκο. Με τη μεταφορά του στη Σοροκάμπα, ελπίζουν ότι θα μπορέσει να ενταχθεί σε μια κοινότητα χιμπατζήδων και να βιώσει τη φυσική του συμπεριφορά, κάτι που δεν είχε την ευκαιρία να κάνει μέχρι τώρα.
Προκλήσεις και ελπίδες
Η Διεθνής Ένωση για την Προστασία της Φύσης (UICN) έχει κατατάξει τους χιμπατζήδες ως είδος που διατρέχει κίνδυνο εξαφάνισης. Οι φροντιστές του Γιόκο ανησυχούν για το πώς θα ανταποκριθεί σε αυτή τη νέα του ζωή, δεδομένου ότι έχει αναπτύξει ανθρώπινες συμπεριφορές, όπως η αγάπη για τα γλυκά και τα τηλεοπτικά προγράμματα.
Επιπλέον, οι συνήθειες διατροφής του Γιόκο, που περιλάμβαναν φαστ φουντ, είχαν σοβαρές συνέπειες για την υγεία του, συμπεριλαμβανομένων δερματικών προβλημάτων και απώλειας τριχώματος. Στην ελεύθερη φύση, οι χιμπατζήδες έχουν μέσο προσδόκιμο ζωής 40-45 χρόνια, αλλά αυτό μπορεί να αυξηθεί εάν λάβουν την κατάλληλη ιατρική φροντίδα.
Η συμβολική σημασία της απελευθέρωσης
Η διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση Projet Grand Singe αναδεικνύει τη σημασία της μεταφοράς του Γιόκο ως ένα βήμα προς την κατεύθυνση της προστασίας των πρωτευόντων στη Λατινική Αμερική. Η Κολομβία επιδιώκει να είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που δεν θα έχει κανένα πρωτεύον ζώο σε αιχμαλωσία.
Στην προσπάθεια αυτή συμμετέχουν και διαφορετικές οργανώσεις και πολιτικοί που αγωνίζονται για την προστασία της άγριας ζωής και την ευημερία των ζώων. Η Αντρέα Παντίγια, γερουσιάστρια που υποστήριξε τη μεταφορά, τόνισε ότι η αναχώρηση του Γιόκο είναι βαθύτατα συμβολική και αναγκαία για την αποκατάσταση του φυσικού οικοσυστήματος της Κολομβίας.
Η προσδοκία είναι ότι ο Γιόκο θα βρει τελικά τη θέση του στην κοινότητα των χιμπατζήδων στην Βραζιλία, και θα μπορέσει να ανακτήσει τη φυσική του ταυτότητα, εμπλουτίζοντας έτσι και την εμπειρία των άλλων ζώων στο καταφύγιο.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ