🕒 10:21
Στην εκπομπή «Φάσμα» της ΕΡΤ News παρουσιάστηκε η ιστορία του Ιωάννη Σταματόπουλου από το Αρτεμίσιο Αρκαδίας, ο οποίος εδώ και δεκαετίες αναζητά τα οστά του πατέρα του, Δημητρίου Σταματόπουλου, που έπεσε ηρωικά στο αλβανικό μέτωπο το 1940. Μια προσωπική ιστορία μνήμης, τιμής και δικαίωσης.
Η εκπομπή «Φάσμα» της ΕΡΤ News παρουσίασε ένα ιδιαίτερα συγκινητικό αφιέρωμα για τους συγγενείς των πεσόντων στο Αλβανικό Μέτωπο, οι οποίοι 85 χρόνια μετά εξακολουθούν να αγνοούν τα οστά των δικών τους ανθρώπων.
Ανάμεσά τους και ο Αρκάς Ιωάννης Σταματόπουλος, από το Αρτεμίσιο Αρκαδίας, που μίλησε για την ιστορία του πατέρα του, Δημητρίου Σταματόπουλου, ο οποίος δεν γύρισε ποτέ από τον πόλεμο του 1940.
Ο Δημήτριος Σταματόπουλος, γεννημένος το 1910, ήταν το μικρότερο από τα έξι παιδιά της οικογένειας. Μετά το δημοτικό σχολείο ασχολήθηκε με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Νεόνυμφος με τη Μαριγώ Ψαρρά, κλήθηκε στα τέλη Σεπτεμβρίου 1940, με την κήρυξη του πολέμου, να παρουσιαστεί στον στρατό και εντάχθηκε στο 11ο Σύνταγμα Τριπόλεως.
Ο γιος του, κ. Ιωάννης, αποκάλυψε ότι έχει διασώσει μια επιστολή που ο πατέρας του έστειλε τον Δεκέμβριο του 1940 στις ανιψιές του στο Αρτεμίσιο. Στην επιστολή, γεμάτη αγωνία και συγκίνηση, ζητούσε νέα από το χωριό και την οικογένεια, χωρίς να αναφέρεται σε στρατιωτικά ζητήματα, καθώς απαγορευόταν. Εξέφραζε την ανησυχία του για τον αδελφό του, επίσης επιστρατευμένο, αλλά και την επιθυμία να μάθει νέα για τον νεογέννητο γιο του, τον Ιωάννη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, ο Δημήτριος Σταματόπουλος τραυματίστηκε θανάσιμα στο πρόσωπο και στα πόδια κατά τη διάρκεια της επίθεσης του Μουσολίνι, στις 9 Μαρτίου 1941, στο ύψωμα 731, κοντά στην Κλεισούρα. Μεταφέρθηκε στο Β’ πεδινό χειρουργείο στο χωριό Κοσσίνη, όπου υπέκυψε στα τραύματά του μία ημέρα αργότερα, στις 10 Μαρτίου.
Ο κ. Σταματόπουλος μίλησε με συγκίνηση για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια χωρίς πατρική παρουσία. Όπως είπε, «το βάρος έπεσε όλο στη μητέρα μου και τη γιαγιά μου, τη Σωτηρία», ενώ θυμήθηκε πως, εκείνη την εποχή, η κοινωνία τον αντιμετώπιζε ως “ορφανό” και όχι ως γιο ήρωα.
Το 2012, με τη βοήθεια του οικονομολόγου Αγαθόκλη Παναγούλια, ο οποίος έχει αφιερώσει δεκαετίες σε έρευνες για τους πεσόντες του Αλβανικού Μετώπου, ο Ιωάννης Σταματόπουλος ταξίδεψε στην Αλβανία. Εκεί, στον περίβολο μιας εκκλησίας, σύμφωνα με μαρτυρίες, εντοπίστηκε το πιθανό σημείο ταφής του πατέρα του μαζί με άλλους συμπολεμιστές.
«Την ώρα εκείνη ένιωσα κόμπο στον λαιμό και γροθιά στο στομάχι. Ήταν ένα όνειρο ζωής που γινόταν πραγματικότητα», περιγράφει συγκινημένος.
Το 2015 έδωσε δείγμα DNA, ελπίζοντας κάποτε να ταυτοποιηθούν τα οστά του πατέρα του.
Η βαθιά του επιθυμία, όπως λέει, είναι «να μάθει, όσο ζει, ότι ο πατέρας του έχει ταφεί όπως του αρμόζει ως ήρωας και όχι πεταμένος στα χωράφια».
Ο ίδιος έχει ήδη μεταδώσει την αποστολή αυτή στον γιο του, συνεχίζοντας τη μάχη για δικαίωση και μνήμη.
Η ιστορία του Ιωάννη Σταματόπουλου δεν είναι μόνο μια προσωπική αναζήτηση· είναι ένα ζωντανό κομμάτι της συλλογικής μας μνήμης.
Ένας φόρος τιμής σε όλους εκείνους που πολέμησαν και δεν γύρισαν ποτέ, αλλά και σε όσους συνεχίζουν να κρατούν άσβεστη τη φλόγα της δικαίωσης.
Γιατί η μνήμη δεν χάνεται μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, ώσπου να βρεθεί η ειρήνη της ψυχής.
Πατήστε ΕΔΩ για να δείτε την συγκλονιστική αφήγηση του κ. Σταματόπουλου στην εκπομπή «Φάσμα».
Πηγή άρθρου : arcadia24.gr
Κωνσταντίνα Κολιοπούλου