Καούρ’ εκάνατε. Καλώς ήρθατε, στην τσακώνικη διάλεκτο. Μία φράση που μπορεί μέχρι το προηγούμενο Σαββατοκύριακο να μην είχα ακούσει ξανά, κατάφερε όμως να διεκδικήσει και εν τέλει να κερδίσει τη δική της θέση στην καρδιά μου. Για το θερμό καλωσόρισμα που υποδηλώνει, για την ατμόσφαιρα που δημιουργεί, για την οικειότητα που γεννά. Οικειότητα ικανή να σε πιάσει από το χέρι και να σε (παρα)σύρει σε ξέφρενο χορό – με αέρα ιεροτελεστίας – στο κέντρο του Λεωνιδίου, εκεί που το τσακώνικο DNA διατηρεί την ουσία του ανόθευτη.
Βρίσκομαι στο Λεωνίδιο. Στην πρωτεύουσα του Δήμου Νότιας Κυνουρίας και θεματοφύλακα της τσακώνικης παράδοσης. Εκεί που οι βράχοι και το βουνό συναντούν το μπλε της θάλασσας σε ένα γεωμορφολογικό κράμα ιδανικό καμβά για διακοπές κάθε εποχή του χρόνου. Το Λεωνίδιο σε σαγηνεύει με την αρχιτεκτονική του και σε “κερδίζει” με την αύρα του. Στοιχεία, τα οποία αποτελούν θεμέλιους λίθους του Melitzazz, του Φεστιβάλ που ενώνει, αγκαλιάζει, αδελφοποιεί.
Ο ήλιος δύει και το Melitzazz ξεκινά. Το καλωσόρισμα από την χορωδία της πόλης είναι θερμό και μελωδικό. Όπως η αδελφοποίηση της πόλης του Λεωνιδίου με το Μαρτάνο της Ιταλίας, βασική θεματική του φετινού Φεστιβάλ. Μία σχέση θεσμοθετημένη στον χρόνο, άλλα μέχρι στιγμής διαλειμματική και εν ολίγοις ανενεργή. Δύο πόλεις με κοινά στοιχεία. Με συνδετικούς κρίκους στιβαρούς και αναλλοίωτους στο πέρασμα του χρόνου. Το Λεωνίδιο της Αρκαδίας και το Μαρτάνο της Ιταλίας σέβονται την παράδοση, διατηρούν την τοπική τους διάλεκτο, φροντίζουν την πολιτιστική τους κληρονομιά και μεριμνούν για την διάδοση της λαϊκής τους παράδοσης σε όλο το μήκος της χώρας τους.
Ο τσακώνικος χορός έχει ορθό βηματισμό, όπως η ταραντέλα του Μαρτάνο. Στο Λεωνίδιο, συνομιλείς στα τσακώνικα, στο Μαρτάνο γκρεκάνικα -τα λεγόμενα κατωιταλικά ελληνικά. Η αδελφοποίηση ανακοινώθηκε, οι υποσχέσεις δόθηκαν και ετοιμάζονται να γίνουν πράξη στην Piazza Martano – όπως μετονομάστηκε η κεντρική πλατεία Λεωνιδίου, τη στιγμή που η μουσική αρχίζει να δυναμώνει – αναπόσπαστο στοιχείο του Melitzazz.
womantoc.gr